Jak bawić się z półtorarocznym dzieckiem, będąc rodzicem na wózku

Dziecko w wieku półtora roku nie potrzebuje, żeby rodzic biegał po domu. Nie potrzebuje kogoś, kto robi przewroty czy fikołki. Ono potrzebuje obecności, spojrzenia, reakcji, czułości i zwykłej uwagi. I to jest dla takiego malucha największa zabawa.

Sama obecność już jest formą zabawy

Bardzo często po prostu wjeżdżam do pokoju, w którym bawi się moja córka. Nic nie muszę robić. Wystarczy, że jestem obok, patrzę na nią, uśmiecham się i mówię jedno krótkie zdanie. Czasem mówię, że pięknie tańczy. Innym razem chwalę wieżę z klocków. Dla niej to już jest zabawa, bo czuje, że tata widzi to, co robi. To jest dla niej ważniejsze niż jakakolwiek wymyślona aktywność.

Jakie zabawy są dobre, które u nas się sprawdzają 🙂

Zabawa rzeczami, które dziecko samo przynosi

Jedną z naszych ulubionych zabaw jest podawanie. Proszę córkę, żeby podała mi np samochodzik. Ona biegnie, wyciąga rączkę i już mamy pierwszy moment interakcji. Potem trzymam ten samochodzik w dłoni i opowiadam jej, co widzę. Pokazuję kółka, drzwi, światła. Fizycznie nie wykonuję żadnych dużych ruchów, a jednak ona czuje, że się z nią bawię. Dziecko nie analizuje, czy rodzic siedzi, stoi czy biega. Dla niego liczy się kontakt.

Kopanie piłki

Prosta zabawa, a robi ogromną robotę. Lekka, pluszowa piłeczka, moja córka kopie, a ja reaguję za każdym razem. Mówię jej, że świetnie kopie, że ma siłę, że super jej idzie. Dziecko aż promienieje z radości, bo widzi, że tata zwraca uwagę i się cieszy. Ja nie muszę ruszać się z miejsca, a jednak cała interakcja żyje sama.

Muzyka i taniec

To jest u nas hit dnia codziennego. Włączam muzykę i patrzę, jak córka zaczyna się ruszać. Ona tańczy, a ja ją chwalę. Mówię, że pięknie tańczy, że robi super ruchy. To wystarcza, żeby bawiła się jak szalona. Dzieci kochają być zauważane, a taniec przy obecności rodzica daje im ogromną radość.

Wkładanie kredek do butelki

Zabawa idealna, jeśli chce się połączyć kontakt z dzieckiem z ćwiczeniem koncentracji. Wystarczy zwykła butelka poo wodzie i kilka kredek. Ja trzymam butelkę, a córka po kolei wkłada kredki do środka. To prosty ruch, który jednak bardzo ją wciąga. Cały czas komentuję, co robi. To dla niej motywacja i poczucie, że robimy coś razem.

Zabawy słowne

Kiedy dziecko zaczyna mówić, warto to wykorzystać. Zadaję córce proste pytania. Pytam, jak szczeka pies, jak robi kaczka, jak robi kurka. Odpowiada z wielką ekscytacją i traktuje to jak zabawę. Słowa są tu całą aktywnością, która nie wymaga ode mnie żadnego wysiłku fizycznego.

Podsumowanie

Bycie rodzicem na wózku nie wyklucza aktywnej zabawy z dzieckiem. Nie muszę biegać, skakać ani podnosić rzeczy z podłogi. Wystarczy obecność, kontakt wzrokowy, ciepłe słowo i trochę wyobraźni. Dla małego dziecka to właśnie jest cała zabawa i cała bliskość, której potrzebuje.

Najważniejsze jest to, co mamy w głowie, a nie to, jak działa nasze ciało. Można być pełnoprawnym, zaangażowanym rodzicem, nawet jeśli pewnych rzeczy fizycznie zrobić się nie da. Bawić się można siedząc, mówiąc, patrząc i reagując. Dziecko tego potrzebuje najbardziej.

Jeździmy, nie marudzimy. I bawimy się po swojemu.